o amencer dunha arbore

Isto é un refuxio para as aves.Aves que non dan loitado contra o vento.Vento que nos deixa frio.Frio que non é capaz de conxelar as miñas intencións.Intencións de escribir.Escribir historias e contos,realidade e fantasía.Fantasía mesturada cun pouco de imaxinación. Imaxinación que se converte en ilusión.Ilusión de facer o que máis me gusta.SOÑAR

Nombre:
Lugar: Santiago

23 enero, 2008

despois de tanto tempo...


E medio ano máis tarde volvo para agocharme entre as follas desta árbore.

Un ano novo, que non empezou da mellor maneira pero que promete.

Un ano vello que non rematou como agardaba no seu comezo, pero no que aprendín moito, moitísimo e no que descubrin que as persoas non somos perfectas.

Foron moitas as novidades que habería que contar!!!pero quizais outro día.

Con un ano máis, quen vos fala, está á espera de novas laborais, agardo que boas. Como dí miña nai, quen traballa acaba tendo a súa recompensa.

Cando teña novidades xa informarei.



p.d. A foto non ten relación co texto, pero gústame é unha das que fixen nun dos meus traballos.