o amencer dunha arbore

Isto é un refuxio para as aves.Aves que non dan loitado contra o vento.Vento que nos deixa frio.Frio que non é capaz de conxelar as miñas intencións.Intencións de escribir.Escribir historias e contos,realidade e fantasía.Fantasía mesturada cun pouco de imaxinación. Imaxinación que se converte en ilusión.Ilusión de facer o que máis me gusta.SOÑAR

Nombre:
Lugar: Santiago

21 mayo, 2007

DESPOIS DE 4 ANOS


Vai facer 4 anos que todos estabamos nerviosos polo que pasará, polas novas experiencias que nos tocaba vivir, non tiñamos medo pero si precaución. Hoxe, 4 anos despois, volvemos a star nunha situación moi similar. Atopámonos ante o remate dunha etapa fructífera, con momentos inesquecibles e con historias das que nunca me esquecerei. Atopámonos diante do remate da carreira, onde un dos nosos soños xa se cumpriu, ser licenciados en Xornalismo. Foron 4 anos do mellorciño e agardo que os próximos sexan así ou mellor. Hoxe é dia de resaca e cansanzo, día na que apenas nos lembramos dos detalles de onte, do acto e da cena, día no que se fixeron moitas promesas (non sei cantas se cumprirán), día de lágrimas para uns e de risas para outros. A única diferenza que temos ante nós é que cada un vai afrontar o futuro dunha maneira diferente, a miña dende logo non pode ser máis positiva.