medrou

Había tempo que non sentaba unha tarde sen facer nada. Había tempo que non empregaba este espazo. Pódese pensar que ese árbore que un día comezou a nacer quedou estancado en algún sitio. Non foi realmente iso, a árboremedrou, e moito, as súas ramas fóronse enchendo de savia nova que fixeron medrar uns pequenos froitos invernais. Agora é máis alta e coñece mellor o seu medio, tamén botou raíces aquí, aínda que precisa expandirse. Nestes meses de longa ausencia, viaxou, coñeceu outras culturas fermosas, das que xa falaremos, coñeceuse mellor, cambiou de aires e descubriu e non todo pode sair ben sempre e que non todo o que reluce é ouro.
Neste ano que comezou hai un mes, medráronlle novas ramas e novas raíces, e volve co propósito de chegar a ser a árbore máis alta dos arredores. Botémoslle abono.