estresssss

Hai días nos que todo parece non ter fin, unha escura escaleira, sobes e sen darte conta volves baixar. Preocupacións, nervios, presión... todo este tipo de adxetivos parecen poñerse de acordo para "tocar as pelotas". Chega o verán e con el chega unha nova etapa, en parte descoñecida e en parte desexada por todos, todos queren voltar en outubro e contar as aventuras do que fixeron nas prácticas ou presumir dos contactos que fixeron. Pero o peor é agardar ata o momento no que che digan cal é o teu destino final para estes meses de calor. Quizais as veces é un pouco esaxerado as cousas que pensamos, engrandecemos os máis pequenos detalles para facernos máis importantes (xa se sabe que canto máis dificultade máis presume un de agrandarse, que o faga ou non xa é outra cousa) non o sei. Como me dixo unha persoa unha calurosa tarde : "parece que a túa vida é un cúmulo de preocupacións". Quedei pensando nesta frase toda a tarde pero ¡que razón tiña quen mo dixo!