o amencer dunha arbore

Isto é un refuxio para as aves.Aves que non dan loitado contra o vento.Vento que nos deixa frio.Frio que non é capaz de conxelar as miñas intencións.Intencións de escribir.Escribir historias e contos,realidade e fantasía.Fantasía mesturada cun pouco de imaxinación. Imaxinación que se converte en ilusión.Ilusión de facer o que máis me gusta.SOÑAR

Nombre:
Lugar: Santiago

01 febrero, 2006

La inocencia d

Entonces la ventana se abrió de par en par, como antiguamente, y Peter Pan entró por ella. Era un niño todavía, mientras ella era una persona mayor. Se acurrucó al lado del fuego, y no se atrevía a moverse. Se sentía culpable de ser ya una mujer.
-Hola Wendy- dijo él sin notar diferencia alguna, pues en aquella débil claridad el blanco vestido de la dama podía muy bien haber sido el camisón de dormir con el cua la vio por primera vez
-Hola Peter Pan- dijo ella temblando-, ¿acaso esperas que yo vuelva contigo?
-Naturalmente. Para eso he venido-. Y añadio con cierta severidad-: ¿has olvidado que es la época de la lipieza de la primavera?
-No puedo ir- dijo excusándose- me he olvidado de volar.
-Pronto te enseñaré otra vez.
-Peter Pan, no malgastes en mi el polvo de las alas de las Hadas.
Se habían levantado y un temor asaltaba ahora al niño.
-¿Que es eso?-gritó estremeciéndose.
-Voy a encender la luz- repuso ella-, y entonces podrás verlo por ti mismo.
Casi por primera vez Peter Pan se asustó.
-¡No enciendas la luz!- clamó.

4 Comentarios:

Blogger xorna dixo...

ai, como envexo a peter pan, que nunca terá que sufrir isto de ser un adulto...como adoito decir, no era todo máis doado cando a nosa única preocupación era chegar a tempo para ver o xabarín?

4:15 p. m.  
Blogger eternidade dixo...

as veces, xornalistiña, boto de menos esa época da infancia, de cando só pensabamos en xogar e en adiviñar o que seriamos de maiores.Pero cando o analizo en profundidade doume conta de que cada idade ten un momento e que non cambiaría nada do que estou vivindo polo que xa vivín. O pasado xa sei como foi pero agora quero saber como é o futuro.
En canto a Bukowskinho, xa me pasarei polo teu blog, o que pasa é que non teño moito tempo, escribo polas noites cando quito un minutiño de tempo para este vicio!!!jjjj

11:13 p. m.  
Blogger Os_Alumnos dixo...

bukowskinho semella rir demasiado, e a min non me fai demasiada gracia, non pillo o chiste. Di bolseiro k na cafeta sempre estás rindo...en fin!
Eternidadde, preséntanse os vaporosos no teu blog. gústanos, é a mesma plantilla que o blog de Les, non sei non sei!
uns bicos vaporosos

12:27 p. m.  
Blogger eternidade dixo...

alegrome de que este sexa un novo sitio de visita dos vaporosos!!!! dende logo que onde van crean polémica, iso é bo. En canto o de Les, non foi ningunha casualidade, fixemos un 2 x 1 jjjj, que va, foi coincidencias da vida( espero que non coincidamos en máis). bicos para os vaporosos.

6:45 p. m.  

Publicar un comentario

<< Home